Misschien dadelijk even de fysiotherapeut bellen, maar goed, ik heb een begin gemaakt.
Om straks het puin van het huis naar de puinbreker te kunnen brengen mag er niet teveel groen aan zitten, dus moet de klimop eraf. Om te voorkomen dat we een sloopverbod krijgen vanwege broedende vogeltjes hebben we toch maar besloten daar vast een begin mee te maken. Een nestje weghalen is tot daar aan toe, maar als er al eitjes inliggen wordt het toch moelijker. Uiteindelijk vond ik één klein nestje en een wat groter merelnest van vorig jaar.
Dankbaar ben ik de tuinmannen die een paar weken terug onze boom hebben gesnoeid. Zij gaven het advies om niet van onderen te gaan staan sjorren maar van bovenaf te beginnen. Ik begon met een plamuurmes de ergste takken van de muur te steken en rolde een hele mat naar beneden.
De voorkant was niet zo spannend, de keukentrap was hoog genoeg en stond stevig. Het gekriebel, geproest en gehoest was eigenlijk nog erger dan het gesjor. Hier en daar ligt wel een steen los of zit er een grote kier. Sneeuw, hagel, regen en wind zijn de komende weken dus eigenlijk niet meer zo welkom.
Maar toen naar de zijkant: daar begint de klimop hoger. Jammer genoeg was de keukentrap te klein om op het dak van het fietsenhok te kunnen klimmen. De drie delen van de ladder waren keurig in elkaar geschoven, netjes opgehangen helemaal achter in de schuur. Het was een hele toer om de ladder buiten te krijgen en er één deel af te kunnen schuiven. Maar ja, als je iets in je hoofd hebt en er is niemand in de buurt..... Uiteindelijk stond de ladder tegen het hok en ben ik met bibberende knieën het dak opgeklommen. Daar stond ik dan met hoogtevrees boven op het platte dak, veel te dicht bij de rand, te trekken aan de klimop, die daar boven niet meegaf. Met knikkende knieën, denkend aan hoe ik ooit ook die ladder weer af zou moeten, begon ik mezelf toch niet meer zo moedig te vinden. Wat als de ladder zou vallen, wat als ik niet meer naar beneden zou durven....
Kortom, zaterdag verder als er een sterke man in de buurt is die zonder angst tot in de nok van het huis de ladder opklimt. Ik ruim wel op. Maar het begin is er!
